- qayırmaq
- 【動】作る､ 制作する､ 作成する[ﾂｸﾙ､ ｾｲｻｸｽﾙ､ ｻｸｾｲｽﾙ]
silah qayırmaq — 武器を作る
Meşədə Penqrof ilk əvvəl iki dənə yoğun budaq sındırıb, bunlardan dəyənək qayırdı. — ペングロフは､ 森でまず太い枝を折って､ それから棍棒を作った。
Azərbaycanca — Yaponca Lüğət. 2011.
qayırmaq
Look at other dictionaries:
qayırmaq — f. 1. Emal etmək, hazırlamaq, istehsal etmək. Bu fabrikdə mebel qayırırlar. Süddən pendir qayırırlar. Usta güzgü qayırır. – Şərh edir gah süd qayırmağı; Ki qatıqdan belə çəkin yağı. S. Ə. Ş.. 2. Bina etmək, qurmaq, tikmək. <Məhəmmədəli:>… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qayırtmaq — «Qayırmaq»dan icb … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bağlamax — I (Kürdəmir, Qarakilsə, Qazax, Yevlax) qayırmaq, düzəltmək. – Əmoğlum yaxcı qəpi, pəncərə bağlıyır (Qarakilsə); – Söyün kişi yaxşı araba bağlıyır (Yevlax) II (Qazax) deyişmə zamanı rəqibə qalib gəlmək (aşıqlar arasında). – Üş gün bular deyişdilər … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
yapmağ — (Göyçay) hazırlamaq, qayırmaq. – Möhrə palçığdan yapılır … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
saxtəkar — f. 1) qəlp şey qayırmaq, qəlp pul kəsməklə məşğul olan; saxtakar; 2) m. hiyləgər, bic … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
adam — is. <ər.> 1. Heyvandan fərqli olaraq danışmaq və düşünmək, ictimai əmək prosesində alət qayırmaq və ondan istifadə etmək qabiliyyətinə malik olan canlı məxluq; insan, bəşər. Sağlam adam. Bilikli adam. – Suyun lal axanı, adamın yerə baxanı.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
alət — is. <ər.> 1. Bir iş görmək, yaxud şey qayırmaq üçün işlədilən texniki vasitə, karastı və s. İstehsal alətləri. Kənd təsərrüfatı alətləri. Dülgərlik alətləri. Əmək alətləri. – <Həyat:> Kolxozlardan təmir üçün gələn alətlər əl… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bağlamaq — f. 1. İp və başqa materiallar vasitəsilə şeyləri bir birinə rəbt etmək. Atları axura bağlamaq. Qayığı körpüyə bağlamaq. Toyuğun ayaqlarını bağlamaq. // İp və s. ilə bir şeyi başqasına və ya bir neçə şeyi bir yerə rəbt etmək, tərtib etmək,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
daraba — is. məh. 1. Taxtadan və s. dən hasar; arakəsmə. Otağı daraba ilə iki hissəyə ayırmaq. 2. Evin yanında taxtadan və s. dən düzəldilmiş tikili. Bu dünyada əlindən min bir peşə gəlirdi: qaşıq qayırmaq, anbar qurmaq, daraba salmaq, . . hər şey. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
döymək — f. 1. Əziyyət vermək, yaxud cəzalandırmaq üçün birini əl, yaxud başqa bir şeylə vurmaq; kötəkləmək, əzişdirmək. Xanım haqsız yerə <Sarıköynəyi> söyübdanlamağa, döyməyə, incitməyə başlayır. S. H.. <Qədir:> Öküzü döyməyə ürəyim gəlmir,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
